نتایج بالینی پیوند قرنیه نفوذی و لایه‌ای در درمان کراتیت ناشی از گاز خردل

هدف: مقایسه نتایج دو روش پیوند قرنیه به صورت نفوذی و لایه‌ای در بیماران مبتلا به کراتوپاتی تاخیری ناشی از گاز خردل. روش پژوهش: در این مطالعه گذشته نگر، مقایسه‌ای و مداخله‌ای، ۷۸ چشم از 55 مرد جانباز ایرانی مبتلا به کراتوپاتی تاخیری ناشی از گاز خردل که مورد جراحی کراتوپلاستی نفوذی و یا لایه‌ای قرار گرفته بودند، از نظر بهترین دید اصلاح شده، عیب انکساری و کراتومتری با یکدیگر مقایسه شدند. وقوع تجمعی بقا پیوند بدون پس زدن و هم‌چنین بقا نهایی پیوند در انواع نافذ و لایه‌ای توسط تحلیل بقا ارزیابی و مقایسه شدند. یافته‌ها: میانگین سنی بیماران در زمان جراحی در گروه عمل پیوند نافذ قرنیه ۵/۴±٣/۴۰ سال و در گروهی که مورد عمل پیوند لایه‌ای قرنیه قرار گرفته بودند، ٣/۸±۴/۴٣ سال محاسبه شد. (۰۸/۰=P). مدت زمان پی‌گیری در گروه‌های پیوند نافذ و لایه‌ای قرنیه به ترتیب ۵/۲±۲٧/۵٣ ماه و ۶/٢۹ ±۴/۴۰ ماه بود (۰۹/۰=P). در آخرین جلسه پی‌گیری، دو گروه از نظر بهترین دید اصلاح شده (۸۷/۰=P)، رفراکشن (۰۸/۰=P) و آستیگمات کراتومتری (۲٧/۰=P) با یکدیگر قابل مقایسه بودند. میزان بقا پیوند بدون پس زدن، در مدت ۳۳ ماه در گروه پیوند نافذ ۶/٣٣ درصد و در گروه پیوند لایه‌ای قرنیه، ٩۰ درصد گزارش شد (۰۰۱>P). در طول زمان پی‌گیری بیماران، میزان بقا پیوند در گروه‌های کراتوپلاستی نفوذی و لایه‌ای به ترتیب ٣/۷۷ درصد و ۷/٩۱ درصد گزارش شد (۰٣/۰=P). سه چشم که مورد عمل پیوند قرنیه لایه‌ای قرار گرفته بودند، به علت ایجاد کدورت بارز بین سطح پیوند و بستر گیرنده، مورد عمل پیوند نافذ قرنیه قرار گرفتند. نتیجه‌گیری: در اغلب جانبازان مبتلا به کراتیت ناشی از گاز خردل، پیوند لایه‌ای نسبت به پیوند نافذ قرنیه روش ارجح است ولی در بعضی شرایط انجام پیوند نافذ ضروری می‌باشد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1391؛ دوره 18، شماره 2: 146-141